‘Kalm aan joh’ zegt iemand in Veere,
‘want hoe ze ’t ook wenden of keren,
het blijft (klopt perfect)
een vliegend object
maar niet te identificeren.’

Twee pokkende kippen in Ruiten
die d’oren inmiddels al tuiten
door Harry de haan
en vragend daar staan:
‘Wanneer mogen mensen naar buiten?’

Een marktman in stil Bovenrijge
zag dit al een paar weken dreigen.
‘Ik zei al meteen,
waar moet dit straks heen!
Hier gaan wij een tikkie van krijgen.’

‘Zij doen’ zegt een man in Abcoude,
‘wat wij ook wel doen willen zouden:
Heel dicht bij elkaar.
Dat steekt, vooral daar
waar jij liefst geen afstand wil houden.’

Een droevige man in Neeritter,
gelukkig wel woningbezitter,
hijst ’s morgens de vlag
mét wimpel. ‘De dag
een beetje oranje. Heel bitter.’

Twee kuchende karpers beschrijven,
want zij voelen dit aan den lijve,
hoe dit dan straks wordt:
‘Het is toch geen sport
als elke vis boven komt drijven?’

Een kniezende kapper in Borger
ging veel liever open vanmorgen.
‘Uw haar groeit,’ zegt hij,
‘maar kijk eens bij mij:
Hier boven m’n hoofd groeien zorgen.’

‘Benieuwd of’ zegt iemand in Loozen,
‘we straks weer wat mogen verpozen
in parken. Of naar
de kermis, maar daar
zijn botsauto’s vast uit den boze.’

Een man in het Gelderse Oeken
die ’t hele idee op wil doeken
zegt: ‘Ongezond dit,
want iedereen zit
koortsachtig naar lekken te zoeken!’

‘In zonde’ zegt iemand in Assen,
‘ontvangen! ‘t Zal niemand verrassen,
dat klonk daar ook weer,
al had Pier dit keer
zijn handen in onschuld gewassen.’

Een moeder, bezorgd, in Abcoude,
heeft ook nog een tip, ja een gouden:
‘Joh, wees nu niet dom!
’t Goedkoopst is het om
een sterke arm afstand te houden.’

‘Het kan’ zegt een duider in Peize,
‘heel goed naar die toren verwijzen
van Babel, maar dan
de keerzij ervan:
Als oproep om minder te reizen.’

‘Eh, baas,’ zegt een man in Blesdijke,
‘het gaat er een beetje op lijken
dat veel sport dit jaar
iets opschuift. Bezwaar
als ik dan niet kom maar ga kijken?’

‘Het zijn’ zegt een man in Nimwegen,
‘geen Don Quichots, zo zonder degens,
maar toch heeft dit stel,
vermoedelijk wel
een klap van een molen gekregen.’

Twee nuffige merries in Giessen
staan onder het douchen te kniezen:
‘In bad zelfs dit keer!
En hier telkens weer
‘Schiet nu een keer op!’ lopen briesen.’

Twee bloeiende tulpen in Lisse
staan samen wat kisse te bissen,
maar plotseling, ach...
Dom mensengedrag
maakt meer kapot dan je kunt missen.

‘De Aldi,’ zegt iemand in Leiden,
‘de Lidl, Dirk, niet te vermijden,
Hoogvliet, Plus, AH,
geld zat denk ik ja.
Die zullen met Jumbo gaan strijden.’

‘Ja schat,’ zegt een man net in Ingen,
‘geen meubels of andere dingen,
dit weekend…’ ‘t Lukt hem
mét snik in de stem,
maar in zijn hart loopt hij te zingen.

Een vrouw met een dweilstok in Veere
waar mensen voor applaudisseren
weet ook nog wel wat:
‘Echt humor is dat
ze schoonmakers nu wél waarderen.’

‘Wie ziek is’ zegt iemand in Veere,
‘blijft thuis zouden wij toch hanteren?
En, zoals je ziet,
dat werkt! Ga dan niet
met apps iedereen controleren!’

De deur van de winkel staat open.
Een echtpaar komt binnengelopen.
‘U wenst?’ klinkt het al.
‘Ons bed is te smal,
wij willen een bredere kopen!’

‘Het komt’ zegt een man in Vianen,
‘er nu dus op aan: de humane,
of keiharde lijn.
Wat willen we zijn?
Levieten? Of Samaritanen?’

Een puber van twaalf in Slenaken
zou ’s morgens best uit mogen slapen,
maar ’t lukt gewoon niet,
want tot zijn verdriet:
‘De herrie die vogeltjes maken!’

De man van een vrouw in Abcoude,
ze is nogal dik, heeft een gouden,
nee, platina tip.
Hij bijt op z’n lip.
‘Ja, tijdens het eten op houden…’

‘Natuurlijk,’ zegt iemand in Onnen,
‘Ik snap dat die landen nu brommen,
het is ook niet fijn,
maar dan had Piet Hein
die Zilvervloot ook nooit gewonnen.’

‘Een held!’ zegt een man in Roerdalen.
‘Geen kritische, boze verhalen
van ‘slecht en verkeerd
beleid’ maar beheerst
’t ic-beddenaantal opschalen.’

Een zo werd een vrouw in Ter Heijde
ook kapster, ’t was niet te vermijden.
Haar man op de kruk
zag ietwat bedrukt
hoe dit tot een scheiding ging leiden.

Een hoestende man in Rosmalen
(dat virus, helaas) zegt met stalen
gezicht: ‘Hij is fijn,
maar ‘k ga volgens mij
er niet ruimer adem door halen.’

Een man die zojuist in een winkel
weer flink naar de drank bleek te stinken
lalt: ‘Man, wat een dag!
Wa’k nou toch weer zag…
‘k Moet toch maar eens stoppen met drinken.’

Een sprinter, afkomstig uit Vorden,
gespecialiseerd op de horden,
zegt: ‘Nou, dat is pech!
De streep zo ver weg,
dat gaat wel een marathon worden.’

Een zuchtende man in IJmuiden,
doodmoe van steeds weer die geluiden
van lessen zus, zo,
zegt: ‘Kom maar, bravo,
want hoe gaan we dit nu weer duiden?’

‘Dit weekend’ zegt iemand in Petten,
‘daar moet je wel even op letten,
weer zomertijd! Vraag:
Wie zou de klok graag
ook maanden vooruit willen zetten?’

Een slaapkamer, ergens in Ede,
nu onlinekantoor. Hij tevreden,
collega’s ook: ‘Wauw!
Zeg, was dat jouw vrouw
die zich daar net aan stond te kleden?’

‘Verveling?’ vraagt iemand in Helle.
‘(2000) Nee, niet voor te stellen,
want kijk, nog een paar,
de muisjes zijn klaar!
Nu ga ik de hagelslag tellen!’

‘Ja klopt,’ zegt een tuinder in Petten,
‘’t strijdt met economische wetten,
want doordraai móet weg,
maar super dit zeg,
de zorg in de bloemetjes zetten!’

‘Het werkt!’ roept een man in Sint Annen.
‘Natuurlijk, het zal erom spannen,
maar wat mij wel boeit:
zo her en der groeit
de weerstand al tegen de plannen.’

'Je opa,' placht iemand in Witten
te zeggen als mensen soms vitten,
'moest toen naar het front.
Jij kan dit! Gezond
en wel op de bank blijven zitten!'

Een ouderling stond op ontploffen.
Net zei hij zijn vrouw nog: ‘We boffen
met Kerkdienst Gemist!’
Hij had zich vergist.
Pc door een virus getroffen…

Een boertje in Koufurderigge
heel droogjes vanachter z’n biggen:
‘WC-papier ja,
en brood, yoghurt, vla.
Het kerksnoep, dat laten ze liggen.’

Een heel boze man in Stavoren
leest telkens in plaats van donoren,
(dat zal het venijn
van kwaadheid wel zijn,
hij is niet dyslectisch) domoren.