De juf van groep 3, Noordwijk-Binnen,
probeert nog wat zieltjes te winnen,
‘Want,’ zegt ze, ‘wie schrijft,
dat weet je, die blijft.
Dus Nederland, kom weer bij zinnen!’

‘’t Geheim van’ zegt iemand in Ede,
‘dit huwelijk ligt in ’t verleden.
Je weet hoe het zit?
Haar vader was smid.
Die wist hoe je banden moest smeden.’

‘Die twee,’ lacht een vrouw in Zuidzande,
‘ze stapten net uit met hun handen
omstrengeld. Zó blij!
De paus stond erbij.
Het moest nog wel eventjes landen.’

‘Ik wil het niet langer verhelen.
Je zadel, je stuur, ‘k wil je strelen.
Wat heb ik je lief,
mijn fiets, hartendief.
Zoals je daar staat. Om te stelen.’

Een zekere Mien, woont in Oeken,
zou, deed ze zojuist uit de doeken,
daar ook blij mee zijn.
Dan heeft haar man (‘Fijn!’)
meer tijd om z’n feestneus te zoeken.

Een vrouw in het Gelders Vuren
zou ook wel zoiets willen huren.
‘Zeg zelf, ideaal,’
zo luidt haar verhaal,
‘want krijg je dan last met je buren...’

Een aardewerkschilder in Makkum
laat daardoor de moed heus niet zakken.
‘Ach joh, wat nou blue!
Je práát jezelf moe!’
Ik zie hem de blauwe verf pakken.

Dus maakt een half wit uit Schoonheten
nadat iedereen heeft ontbeten
een spandoek met ‘Red
de Franse Baguette!’
Hoe zoiets ook aan je kan vreten…

Een dame op krukken van Tholen
werd, zou ik haast zeggen, bevolen:
‘U kunt straks, echt waar,
weer lopen!’ Nou, raar,
maar ’t klopte wel. Auto gestolen.

Het was niet zulk groot nieuws, niet brekend,
maar ‘t is nu dus nog eens berekend
en dit wordt het plan.
Benieuwd, denk ik dan,
wat zulks voor de toeloop betekent.

‘Echt waar,’ zegt een man in Abshoven,
‘je wordt heus geen kooltje gestoven.
Een abonnement?
Nee, ‘t kost je geen cent.
Je hoeft het alleen te geloven.’

Ze geven, zo blijkt, vaak gemekker.
Er zijn er die zetten de wekker
en is dan (o, pech!)
die auto niet weg,
dan gaan ze compleet uit hun stekker.

‘Die hangen’ zegt iemand in Petten,
‘waarschijnlijk wel op de toiletten,
dan kunnen ze daar,
dat doen ze elk jaar,
meteen al hun namen bij zetten.’

‘Waarom’ zegt een man in Opijnen,
‘het stemmen daar nu moet verdwijnen?
Tja, bang dat men stond
op heilige grond
waar Iemand met vuur kon verschijnen?’

Zo kwamen de dieren getweeën
naar boven. Na dagenlang zeeën
nu toch land in zicht!
Eén kip wist, dom wicht,
het zeker: ‘Da’s Urk der Chaldeeën!’

Het gaat in die stakende groepen
vandaag over plassen en poepen,
dat hoeft geen betoog.
De nood is erg hoog:
‘Men moet dit een halte toeroepen!’

‘Oké…’ zei een man in Terbregge
toen iemand dat uit stond te leggen.
‘Dus stel je de vraag
‘Hoe gaat het vandaag?’
en dat je dan ‘Toppie!’ hoort zeggen?’

Zulk weer doet een schaatsfan in Leiden
verlangen naar vroegere tijden.
‘Wat kouder misschien,
een graad of -10
en dan een Elfstedentocht rijden!’

Een kleine minuut installatie
voor wekelijks preekinspiratie,
maar wel katholiek.
Komt goed, geen paniek,
er wordt gewerkt aan reformatie.

‘Het is wel’ zei iemand uit Rucphen,
‘veel beter te doen hoor, scheelt stukken.
Er wordt wel gezegd,
ze zijn net zo echt,
maar crowdsurfen gaat toch niet lukken.’

‘Heel mooi hoor,’ zegt iemand in Rhenen,
‘al zul je het ook moeten trainen,
want hoe zal dat gaan?
Je kijkt elkaar aan,
maar is dan dat masker verdwenen?’

‘Veel rotzooi,’ checkt iemand uit Onnen,
‘geweldsincidenten, geronnen
maar wel nog vers bloed.
Oogletsel? Heel goed!
Het nieuwe jaar is weer begonnen!’

Een trippelend muisje in Rheeze
dat niets van de val lijkt te vrezen,
piept wel als protest:
‘Het had van mij best
een ons of zo meer mogen wezen.’

‘Perfect toch?’ lacht iemand in Assen.
‘IJskoud, natte sneeuw, regenplassen,
wat wil je nog meer?
Da’s echt van dat weer
waartegen geen kruit is gewassen!’

‘Echt waar,’ zegt een man in Abcoude,
‘dan plegen die jongens straks fraude
en kopen massaal
het spul illegaal.
Wie dat in de hand wil gaan houden?'

Een slimme kabouter in Buren
besloot snel een mailing te sturen
naar starters in nood.
‘Ze zijn niet zo groot,
maar ’t kost ook niet veel om te huren!’

Een treinmachinist uit Geneijgen
die Damocles’ zwaard al ziet dreigen:
‘Daar wist ik niks van…
Nou, hopen straks dan
dat ’k tijdig een seintje zal krijgen.’

‘Iran’ zegt een vrouw in Almere,
‘moet blij zijn met Krols kritiseren.
Kom mensen, geen nood,
je bent nog niet dood.
Als Henk je gaat feliciteren…’

Een smakkende man in Neerijnen,
aan ’t kerstbrood met spijs en rozijnen,
werd niet echt geloofd
toen hij had beloofd
na Nieuwjaar weer flink te gaan lijnen.

‘Da’s fijn,’ zegt een man in Nieuw-Heeten,
‘want zoals de meesten wel weten,
ik breng huis aan huis,
maar dan blijf ik thuis.
Dan komen m’n schoonouders eten.’

‘Nou nou,’ zegt een frater in Vorden,
‘het is daar nog niet echt op orde.’
Wat was het geval?
’t Ging over een stal,
maar die moest eens uitgemest worden.