‘Ik zou,’ zegt een fan in Kockengen,
‘dat kruipen nog even verlengen,
want echt, ik ben woest,
dus hou je maar koest!
En geen songs met ‘Sorry’ uitbrengen!’

‘Oké…’ bromt een man in Laag-Soeren.
Hij zit naar z’n tuintje te loeren.
Drie katten dit keer,
dus hoog tijd om weer
de hond van de buren te voeren.

‘Ja, opletten mensen! Reken
maar uit, het wordt warm, dus de teken,
ze ruiken weer bloed
en zouden heel goed
de kop weer eens op kunnen steken!’

Een nijvere helper uit Ingen,
gevraagd waar de schoen nu zou wringen:
‘Te traag hè, zo’n pad.
Dat merk je omdat
veel kikkers de dans vaak ontspringen.’

‘Echt waar joh?’ zegt iemand in Ede.
‘Was dat misschien toch wel de reden
dat, (help me eens dan,
hoe heette die man?)
Timotheüs is overleden?’

‘Nou ja!’ roept een tuinder in Loenen.
Hij teelde er jaarlijks miljoenen
en hoorde dan vaak:
Qua reuk, kraak noch smaak.
‘Nu lever ik geurende bloemen…’

Een boze cellist uit Stavoren
moet weer het gewauwel aanhoren
van één trompettist.
’t Is pauze. Hij sist:
‘Je toetert alwéér in m’n oren!’

‘Die maestro’s,’ zegt iemand uit Ede,
‘ik wist nooit zo goed wat die deden.
Waarom staan ze daar?
Ze horen elkaar!
Nou, niet dus en dit is de reden.’

‘Echt schat’ zei een vrouw in Abcoude
die ’t voorschrift eens rustig beschouwde,
‘komt goed, ben je mal.
Eén ding maar, je zal
je buik een uur in moeten houden.’

‘Het is’ zegt een vrouw in Blesdijke,
‘een prachtig idee, dat zal blijken.
Hoezo dan vraagt u?
Omdat je ze nu
al steeds op hun smartphones ziet kijken.’

De West Bank, bekend om zijn twisten.
Een groep Israëli’s verfriste
zich even met thee,
kwam één op 't idee:
‘Een potje Catan, kolonisten?’

‘Heel leuk’ zegt een man in Geneijgen,
‘maar hoor je die Reijnders al dreigen?
Niet goed voor ’t milieu.
Dat zal nog, hoe sneu,
een staart..., eh, een slurfje gaan krijgen.’

‘Ach joh,’ zegt een junk in Maarheeze,
‘dan moet je zo’n shagpakje lezen.
Geloof het of niet,
’t gevaarlijkst aan wiet
lijkt mij toch het roken te wezen.’

‘Die lucht!’ moppert iemand in Schagen.
‘Dat leidt, mag ik hopen, tot vragen?
Die lui zijn echt maf!
Je vraagt je toch af
wanneer dat in ’t oosten gaat dagen?’

‘Waarschijnlijk’ zegt iemand in Witten,
‘geeft dat flink discussies, verhitte,
want joh, wat een geld.
Je zal er, dat helpt,
dan toch warmpjes bij moeten zitten.’

Een tuinder was vlakbij Almere
de bladluizen mores aan ’t leren.
‘Met gif, sorry hoor…’
Wellicht de pastoor
eens vragen ’t bij hém te proberen?

Een kribbige stier in Pesaken
die koeien hun plicht zag verzaken:
‘Hé, kauw nu eens door!’
’t Is buffelen hoor,
een goed mozzarellaatje maken.

‘Heel leuk hoor,’ lacht iemand in Appen,
terwijl hij de oudjes ziet stappen.
‘Met fietsen’ zegt hij,
‘kan ’t ook volgens mij.
Dat noem je een wandeletappe.’

‘Gelukkig,’ zo zuchten twee knapen,
nadat ze net zaten te gapen.
‘Wij zijn grote fans,
genieten intens,
maar straks ook eens uit kunnen slapen…’

‘Oké,’ zegt een man in Margraten,
‘de stellingen worden verlaten,
de wapens gaan neer.
Partijen gaan weer
formeren. Dus luísterend praten.’

‘Een leegloop?’ vraagt iemand uit Veere.
‘Dat moesten wij vroeger proberen…
Nou echt hoor, kans groot,
op water en brood.
Wat zeg ik? Dit is deserteren!’

Een zwevende kiezer uit Jonen
zat voor z’n pc, rode konen,
hij wist het niet meer.
Kreeg telkens maar weer:
‘U kunt beter elders gaan wonen!’

‘Zo, kijk!’ zei een vrouw in Veenwouden.
‘Gezond boerenkool op vertrouwde
manier weer gekookt!’
Mét jus, daar ze ook
haar huw’lijk gezond wilde houden.

‘Dat zuster De G. door de scan een
klein beetje meer rust krijgt. We kennen
de nood van Bas H.
en bidden voor K.’
In Spakenburg is het nog wennen…

Een kweker die door die toeristen
een deel van zijn opbrengst weer miste
was ’t helemaal zat.
Een bord naast het pad
vermeldde: ‘Ga weg hier! Narcisten!’

‘O bah!’ roept een vrouw in Nieuw-Heeten.
‘Ze hebben gewoon geen geweten.
Dat wist ik echt niet!’
Een eekhoorn, je ziet,
blijkt niet alleen eikels te éten…

‘Nee echt?’ zei een man in Stavoren
en krabde zich achter z’n oren.
‘Vertel eens,’ vroeg hij,
‘zo’n batterij-ei,
dan kunnen die kwartels dus horen?’

Meteen kwam vanuit Swifterbant een
idee van een groep predikanten:
‘Je kan het pakket
nog uitbreiden met
de bed-, bad- en broodvarianten!’

Een thuiszorgverlener in Wittem
met zeker zo'n zeventien ritten:
‘Meer geld geeft weer net
de handen aan ’t bed
die anders in ’t haar zouden zitten.’

Een schaapherder, wonend in Helle,
durft nu al een oordeel te vellen:
‘Het is hier geen woud!
Je ziet, dat gaat fout.
Ze moeten geen sprookjes vertellen.’

‘Die man zit’ zegt iemand uit Boomen,
‘nu hij van de schrik is bekomen,
natuurlijk vol spijt
dat hij indertijd
geen Volkswagen Golf heeft genomen.’

Ik ken een stoffeerder in Witten,
heel druk ja, (en vrouwlief maar vitten:
‘Je hebt een gezin!’)
die thuis ook nog in
een moeilijk parket blijkt te zitten.