zondag 15 november 2009 |
Een gedicht uit het zand, zeep en soda tijdperk! Met een waarheid als een koe! 'Ik ben ik...' Wanneer ik thuis kom na 'n bezoek aan één van mijn vriendinnen krijg ik altijd meteen de neiging een "schoonmaak" te beginnen Want Ans werkt zo voorbeeldig gaat nooit over de schreef haar huis is een modelwoning er ligt geen matje scheef
Van kelder tot de zolder zie je een glans-geflonker Het lijkt me, als ik daar geweest ben hier elke keer zo donker... Maar als ik thuis kom van een ander De "anti-wrijfwas-Lien" dan vind ik dat ik hier mijn boeltje nog best kan laten zien Want Lien poetst niet zo veel Lien neemt het niet zo nauw maar toch is zij (evenals Ans ! ) een hele lieve vrouw ! Haar meubels glimmen nooit terwijl haar kasten puilen Maar ieder die in nood zit komt daar om uit te huilen Wat ik hiermee nou zeggen wil ?? Kijk nooit wat anderen doen Een stofdoek kan geen maatstaf zijn voor normen en fatsoen Ik moet geen Ans zijn en geen Lien (hoewel 'k er soms op mik...! ) Laat elk van ons zijn best doen en denken "IK BEN IK " was getekend: een huisvrouw (schrijfster onbekend) |