Weblog Ineke
|
woensdag 27 maart 2013 |
Van witgoud is de zon en nog heel zwak aan kracht en licht tracht zij bij pozen het grijze wolkendek te doorbreken om langzaamaan meer warmte en leven te winnen.
Zo moeten ook wij de weg gaan van vallen en opstaan van vertwijfeling en sterven door de donkerste nacht eindeloos zonder sterren soms zonder een liefkozende hand die wonden heelt zonder een zachte stem die ons van liefde vervult. Na een lange winter zoeken naar de eerste narcis tussen het dode hout. Klank en kleur weervinden van een nieuwe lente en een nieuw begin... Zo is ook de Mensenzoon ons voorgegaan op die zware weg naar het kruis door een woestijn van eenzaamheid van boete, vasten en gebed om eeuwig in het land van Licht en Liefde te ontwaken! (Greta Casier) |